Een gezegend nieuw schooljaar

Inge Manousakis-van Bommel

Een stralende herfstzaterdag, ergens midden in oktober. Geduldig staat een groepje ouders buiten in het zonnetje te wachten op het schoolplein van de Vuurvlinderschool in Den Haag. Het gebouw biedt sinds enkele jaren op woensdag en zaterdag onderdak aan de Haagse dependance van de Griekse school. Gewacht wordt op Eleftherios Konakas, docent theologie in ruste en al 8 jaar papás van de Ayos Nikólaos-kerk in Rotterdam. Hij is uitgenodigd om de ayasmós, de zegening, van het nieuwe schooljaar te verrichten.

Op het schoolplein wordt het langzamerhand drukker. Tientallen Griekse en Nederlandse ouders staan geanimeerd met elkaar te praten. Er wordt gegroet, geroepen en gelachen. De sfeer is uitgelaten want vandaag zullen de leerlingen en leerkrachten van de Griekse school in Den Haag, geheel volgens Griekse traditie, de zegen voor het komende schooljaar ontvangen.

Voorbereidend werk

Maar voordat het zover is, moeten er eerst de nodige voorbereidingen worden getroffen. Een groepje ouders is druk bezig om de gymzaal van de school, waar de dienst plaats gaat vinden, gereed te maken. Er worden stoelen en een tafeltje neergezet. De koffie staat te pruttelen en de koekjes liggen klaar. Papás Eleftherios Konakas is intussen gearriveerd. Hij haalt enkele religieuze attributen uit zijn tas en zet ze op tafel: iconen, kaarsen, een wierookvaatje, een houten kruis, een bosje basilicum (het koningskruid), de bijbel en een schaal die door een behulpzame moeder gevuld wordt met water. Binnen een mum van tijd staat er een provisorisch altaartje onder het basketbalnet en tussen het klimrek en de touwen opgesteld.

Druk

‘Ayasmós, ja, ik heb er, geloof ik, wat over op papier gezet, lees dit maar’, begint papás Eleftherios terwijl hij zijn kazuifel aantrekt. Hij stopt een boekwerkje in mijn handen. ‘Na de dienst wil ik er wel kort wat over vertellen, maar ik heb vandaag niet veel tijd. Ik moet namelijk vanmiddag terug naar Rotterdam om een huwelijk te voltrekken.’ Voordat we ons gesprek kunnen voortzetten, wordt hij alweer aangesproken door één van de andere ouders. Het lijkt wel of íedereen vandaag een praatje met de papás wil maken.

Lees verder in Lychnari 07/5, pag. 28 e.v.