Franka van der Loo

Een bezoek aan opvangcentrum Alkioni

Aan de bouw van Alkioni werd begin 1998 begonnen door Marios Fournaris, toen werkend in ‘Track and Field’, een sportschool speciaal voor lange afstandslopers, door hemzelf opgericht. Met hulp van 112 vrijwilligers bouwde hij het centrum in 2 jaar op vanuit het niets. Het is de enige plek op de Cycladen waar burgers gewonde wilde dieren naartoe kunnen brengen. 

Jaren geleden had ik al eens gehoord over het opvangcentrum, het ligt bij het gehucht Kamares, in een uithoek van het eiland en ik was er nog nooit toe gekomen er eens langs te gaan. Het hele bestaan ervan was ik alweer vergeten toen de naam opnieuw viel in het interview met zangeres/marathonloopster Niki Chasapi (Lychnari 1-2008). Zij noemde de oprichter, Marios Fournaris (zelf groot liefhebber van rennen, en jaarlijks deelnemer aan de beruchte Spartathlon), als haar coach en trainer. Een goede aanleiding voor me het centrum alsnog te bezoeken en een gesprek met Marios aan te knopen.

Sport was zijn passie, hij had z’n rennersacademie en kwam ‘s zomers terug naar Paros. Van dieren hield hij altijd al, thuis waren er altijd honden en katten; om vogels speciaal ging het niet.

Tijdens zijn studietijd in Komotiní had hij een gewonde adelaar gevonden. Hij verleende het dier eerste hulp (het was uitgeput en had voedsel en water nodig) en besloot dat er iets moest gebeuren. Dierenartsen waren in die tijd voornamelijk druk met boerderijdieren, in wilde vogels was niemand geïnteresseerd. Die werden voornamelijk gezien als lastig of overbodig, en gebruikt om uit de lucht geschoten te worden. Je eet zo’n vogel dan op (gevulde duif was een favoriet gerecht, en een nuttige bron van proteïne, vooral in periodes van schaarste), of je bent jager en schiet voor de sport op alles wat beweegt. ‘Oefening baart kunst’, heet het dan.

Hij begon een provisorisch opvangcentrum in de tuin van het ouderlijk huis op Paros.

Lees verder in Lychnari 2008/3 blz. 6-8