Inge Manousakis-van Bommel

Ze zitten verspreid over het hele land. De één studeert landbouwkunde in Wageningen, de ander biotechnologie in Delft. De één volgt een master in Groningen, de ander promoveert binnenkort in Amsterdam. De studenten hebben allemaal één ding gemeen; ze zijn van Griekse afkomst en ze studeren voor een korte of langere periode aan een universiteit, een hogeschool, een kunstacademie of een conservatorium in Nederland. Het aantal Griekse studenten in ons land groeit de laatste jaren gestaag. Waren ze tien jaar geleden nog bijna op één hand te tellen, tegenwoordig volgen ruim duizend jonge Grieken hier, in Nederland, een vorm van hoger onderwijs. Een onzichtbare groep in de rijkgeschakeerde studentenwereld, tenminste tot november vorig jaar dan.

Op een winterse zondag ergens midden november 2009 is het dan zover. De Federatie van Griekse Gemeenten in Nederland erkent de HSAN, Hellenic Student Association Netherlands, als eerste Griekse Studentenvereniging in Nederland. Reden voor een bescheiden feestje voor een vijftal Griekse studenten uit Delft. Door hun inspanningen krijgt een groeiende groep studenten in Nederland een eigen gezicht, een eigen stem en is ons land straks weer een studentencorps rijker.

Een vereniging met een duidelijke, eigen identiteit, gericht op Grieken. Is er wel voldoende animo voor zo’n studentenclub hier in Nederland?  Ik stel deze vraag aan Theodoor Klouvas, voorzitter en één van de initiatiefnemers van de HSAN. We ontmoeten elkaar in Den Haag waar hij samen met medebestuurslid Panayotis Afratis een bezoek brengt aan het Griekse consulaat. ‘Jazeker, alleen in Delft al wonen ongeveer 300 Griekse studenten en promovendi. En dan hebben we het nog niet over de Grieken die studeren in Wageningen, Leiden, Rotterdam, Amsterdam, Utrecht en Den Haag. We schatten dat er ongeveer duizend Grieken in Nederland wonen die op een of andere manier verbonden zijn aan een universiteit of een hogeschool. De groep is groot en het aantal studenten neemt elk jaar alleen maar toe’. Hoog tijd dus voor een eigen syllogos...

Lees verder in Lychnari 10/1, p. 12-14.