Eltjo Wierenga

‘We zijn het aan onszelf verplicht om goed te leven, niet om goede boeken te schrijven, veldslagen te winnen en gewesten te veroveren, maar om kalmte en rust te vinden bij de dingen die wij doen.’  (Montaigne, 1533-1592).

Deze mooie woorden las ik in het vliegtuig van Kreta weer terug naar Nederland. We hadden met tien enthousiaste muzikanten deelgenomen aan de workshop Griekse Muziek, gegeven door Michiel Koperdraat van de Vereniging ‘Ano Kato’. Voor mij was het de eerste keer dat ik een dikke week actief met muziek bezig zou zijn.

Griekse muziek had mij, op vakantie in 1984 op Corfu, midscheeps getroffen. Helemaal verkocht was ik na het zien van de film ‘Rebétiko’ van Kostas Ferris en sindsdien staan Schubert en Chopin samen met Vamvakaris en Tsitsanis in de kast. Via deelname aan de muziekworkshop ‘Venster op het Oosten’ kreeg ik de smaak én de baglamas (het kleine broertje van de bouzouki) te pakken. Een volgende stap lag voor de hand: met Michiel naar het mooie Myrtos toe...

Het werd een fantastische en onvergetelijke ervaring. Elke dag om tien uur naar de oefenruimte (een zaaltje in het gemeentehuis van Myrtos, een leuk strandplaatsje op Zuid-Kreta), mooie nummers instuderen, veel lachen, commentaar krijgen, fouten maken, nog meer lachen, crises overwinnen, herhalen, zweten en veel water drinken. Daarna moe maar voldaan met een grote sprong in het prachtige zwembad  van onze oase (appartementencomplex Kastro) springen, op luxe ligstoelen allerhande lekkers laten komen, wegdromen met een boek of met niets en wachten op het klokje van half zes, want dan mochten we weer naar ons lokaal om daar nog tot een uur of zeven Griekse noten te kraken. Vervolgens diner aan zee en dan als klap op de vuurpijl haalden we onze instrumenten tevoorschijn om het ene lied na het andere over de kade te laten klinken...

Lees verder in Lychnari 10/2, bladzijde 34 e.v.