Marietje Wennekendonk   Foto’s: auteur

Overal in Griekenland zie je ze nog staan bij bouwprojecten: de borden waarop staat dat dit project gerealiseerd wordt onder auspiciën van ΥΠΕΧΩΔΕ, het ministerie van Milieu, Ruimtelijke Ordening en Openbare Werken. Dat ministerie bestaat niet meer, want sinds het aantreden van de regering Papandreou is er voor het eerst een ministerie dat helemaal gewijd is aan het milieu. De kans om met de nieuwe minister te praten greep ik dus met beide handen aan.

Milieu, Energie en Klimaatverandering zijn de onderwerpen waar Tina Birbili (1971) zich mee bezighoudt en ze doet dat klaarblijkelijk minstens zes dagen in de week. De afspraak wordt namelijk gemaakt voor zaterdagmiddag en als ik precies op het afgesproken tijdstip het ministeriegebouw binnenkom, moet ik 25 minuten wachten, want de minister is nog met iemand anders in gesprek; direct na mij staat de volgende alweer te wachten. Birbili heeft direct ingestemd met mijn verzoek haar te interviewen en die toegankelijkheid komt in haar hele manier van doen tot uiting. Geen plichtplegingen, een gewone jonge vrouw, gekleed in een lange broek, een simpel T-shirt en de sportschoenen-met-hakken waarmee ze in de Griekse pers inmiddels een zekere faam verworven heeft.

Gevraagd naar hoe zij op deze post terechtgekomen is, vertelt ze dat het toeval hierin een grote rol heeft gespeeld. Zij studeerde in Athene natuurkunde, deed daarna een master in Londen en promoveerde daar ook in milieueconomie en –technologie. Terug in Athene en op zoek naar een baan leerde ze volstrekt toevallig Yorgos Papandreou kennen (naar ze in een televisie-interview vertelde bezochten beiden dezelfde sportschool). Na een vruchtbare samenwerking toen hij minister van Buitenlandse Zaken was, waarbij ze een netwerk opzetten van ‘milieudiplomaten’, verzocht hij haar, toen hij zelf in 2009 een regering moest vormen, om het nieuwe milieuministerie daarin te gaan leiden. 

Ondergeschoven kind

‘Ja, het milieu was in de vorige ministeries inderdaad een beetje een ‘ondergeschoven kind’, zegt Tina Birbili. ‘We hadden het ministerie van Openbare Werken en daar is het milieu bij ondergebracht, zonder dat het onderwerp enige prioriteit had of zijn eigen prioriteiten kon stellen. Terwijl dit land letterlijk snakt naar milieubeleid. Het milieu, voor zover het er nog is, vormt een van de grootste pluspunten van Griekenland. Wij vinden dus dat we dat voorop moeten stellen en daarom wordt dit ministerie door de regering beschouwd als een van de vijf, zes belangrijkste. En ongeacht wie er aan de leiding staat, zal dit ministerie van invloed zijn op andere beleidsterreinen.’  

Lees verder in Lychnari 2010/5 bladzijde. 10 e.v.