Marietje Wennekendonk

Schrijfster Bibi Dumon Tak ‘kruipt in de huid’ van dieren. Ze schreef prachtige boeken voor kinderen en jong volwassenen, bijvoorbeeld ‘Koeienboek’ over een koe die aan de dood ontsnapte door te vluchten uit het slachthuis, of het boek over Wojtek, een beer die een rol speelde in de Tweede Wereldoorlog. Non-fictie, ‘want’, zo zegt ze ergens, ‘ik heb de werkelijkheid nodig om mijn verhalen te kunnen schrijven’. Reden voor Henk van der Does van Black Olive Press om haar uit te nodigen op Korfoe, om een kinderboek te schrijven over ezels, naar aanleiding en tot steun van het ezelopvangcentrum daar.

Ik spreek Bibi Dumon Tak op een prachtige voorjaarsmorgen in Amsterdam. ‘Tja, met dat ezelboek is het wonderlijk gegaan. Ik mocht, samen met mijn partner en nog een vriend, beiden ook kinderboekenschrijvers, twee weken op Korfoe logeren, als ik een boek over ezels zou schrijven. Ik was bij Black Olive Press geweest en vond het een sympathieke uitgeverij. En twee weken in alle rust kunnen schrijven, dat was natuurlijk heel aantrekkelijk. Het punt is alleen dat je op Korfoe niet zo veel ezels in het wild meer ziet. Dus gingen we naar de Corfu Donkey Rescue, maar de ezels die in dat opvangcentrum zitten, die zijn wel heel treurig. De een heeft een doorgezakte rug, de andere is blind of heeft een kromgegroeide poot... En zet mij neer bij zielige beesten en ik ben meteen verkocht. Ik doneer mijn geld, en ik vind het echt geweldig wat die mensen daar doen. Maar als ik over die ezels daar een non-fictie boek zou gaan schrijven, dan werd dat een heel droevig verhaal en dat stond me tegen.’ Dat bracht haar op de gedachte toch maar eens een fictieboek te wagen. ‘Ik dacht dat ik dat niet kon, tot nu toe waren al mijn boeken altijd gebaseerd op waargebeurde verhalen. Maar omdat het voor zo’n kleine, onbekende uitgeverij was, durfde ik het wel aan.’ Al schrijvend krijgt ze er echt plezier in en het lukt haar een boek te schrijven, dat speelt op Korfoe en gaat over een jongetje van een jaar of 7 en de ezel van zijn opa. Maar nog altijd zit ze vol twijfel over de kwaliteit van het verhaal. ‘Ik vond het te simpel om echt goed te zijn, en toen Henk van der Does, die het gelezen had, opperde om er een coproductie van Black Olive Press en Querido (de vaste uitgever van Dumon Tak, red.) van te maken, wees ik dat idee van de hand. Ik wilde niet dat ze in mij teleurgesteld zouden raken.’ Maar Edward van de Vendel, de collega die mee was op Korfoe, zelf ook auteur bij Querido, stuurde na lezing het manuscript naar die uitgeverij en tot Bibi’s verbazing werd er ook daar direct positief op gereageerd. Het resultaat is dat Mikis de ezeljongen nu verschijnt als coproductie van twee uitgeverijen, de kleine en de grote. 

Mooie zinnen

Hoe komt iemand ertoe om kinderboeken te gaan schrijven? Na haar middelbare school studeerde Dumon Tak Nederlands in Utrecht en kwam aanvankelijk terecht in het onderwijs aan anderstaligen. Maar ze ging ook reizen. Haar eerste zelfstandige reis ging nota bene naar Griekenland.

Lees verder in Lychnari 2011/2, p. 28.