Inge Manousakis-van Bommel

Sinds de economische crisis is de prostitutie in Griekenland met 150% toegenomen. Volgens het Grieks Centrum voor Sociaal Onderzoek zijn er nu alleen al in Athene ongeveer 20.000 vrouwen die op een of andere manier werkzaam zijn in de seksindustrie. De werkelijke aantallen moeten volgens datzelfde onderzoekscentrum echter veel hoger liggen. Was vóór de crisis de sekshandel vooral het werkterrein van illegale vluchtelingen, drugsverslaafden en Oost-Europese vrouwen, nu klussen ook huisvrouwen, studentes en werkloze meisjes bij als prostituee om de rekeningen te kunnen betalen.

‘Als je me een jaar geleden zou vertellen dat ik dit werk zou gaan doen, dan had ik je voor gek verklaard.’ Dímitra is een kleine, onopvallende vrouw. Ze zit in de lounge van een hotel, in het hart van de stad, en praat zacht en snel. Ze is gescheiden en woont nu, vertelt ze, samen met haar tienerdochter ruim een jaar bij haar moeder in. Sinds ze haar baan als receptioniste bij een garage heeft verloren en haar tijdelijke uitkering van 360 euro per maand is stopgezet, heeft ze geen inkomen meer. ‘Laatst had mijn dochter een nieuwe winterjas nodig. Die jas kostte zestig euro. Niet duur, maar ik heb het niet. En ik wil niet weer mijn hand bij mijn moeder ophouden.’ Dímitra is een van de vrouwen die sinds kort als kleine zelfstandige in de sekshandel werkzaam zijn. Sinds een half jaar heeft ze, zoals ze het zelf noemt, een paar ‘kennissen’. Mannen – ‘stuk voor stuk nette mensen’ – die ze heeft leren kennen in een bar en met wie ze een paar keer per maand afspreekt in een van de vele ‘love hotels’ in het centrum van stad, waar ze dan voor een uur een kamer huurt. ‘In het begin vond ik het moeilijk om geld te vragen, maar nu zeg ik gewoon de waarheid, namelijk dat ik een rekening moet betalen of dat mijn dochter iets nodig heeft.’

Randverschijnselen

Dímitra voelt zich geen prostituee, ‘want dat ben ik ook niet’ en denkt dat steeds meer vrouwen in deze tijd gedwongen zijn om op deze manier hun geld te verdienen. ‘Wanneer ben je een prostituee?’, vraag ze zich af. ‘Als je geld of spullen van iemand aanneemt wanneer je het hard nodig hebt? Of meer dan één sekspartner hebt? Dan zijn we misschien allemaal weleens een keer in ons leven hoer!’

Lees verder in Lychnari 14/1, pp. 20 e.v.