Inge Manousakis

De Griekse gezondheidszorg is in deplorabele toestand. Miljoenen Grieken zitten zonder verzekering en hebben geen recht meer op medische zorg. Staatsziekenhuizen sluiten, personeel krijgt soms geen salaris uitbetaald en de trojka heeft de uitgaven aan medicijnen, hulpmiddelen en behandelingen stevig aan banden gelegd. Veel artsen zien het niet meer zitten en trekken naar het buitenland om daar hun geluk te beproeven. Andere proberen juist het ‘buitenland’ naar Griekenland toe te halen. Met succes.

Sakis (55), onze buurman, zweert erbij. Een total body check. Onder het mom van ‘voorkomen is beter dan genezen’ gaat hij elk half jaar naar Griekenland en laat hij daar lijf en leden onderzoeken. Eerst liet hij dat in Bulgarije doen – hij komt oorspronkelijk uit Thessaloniki – maar sinds anderhalf jaar heeft hij in de buurt van Serres een privékliniek gevonden waar hij voor een leuk prijsje terecht kan. Voor een paar tientjes is zijn bloed en urine gecontroleerd, heeft hij een inspanningstest gedaan en heeft hij een MRI-scan gehad, vertelt hij triomfantelijk. Hij heeft een maand geleden een halve dag in het ziekenhuis doorgebracht en knikt tevreden. ‘De dokter heeft gezegd dat ik zo gezond ben als een 18-jarige palikari. Ik ga nog lang niet dood’.

Toegankelijker en goedkoper

Sakis doet elke 6 maanden een total body check, maar heeft inmiddels ook al zijn ogen laten laseren, een implantaat in zijn gebit laten aanbrengen en een colonoscopie laten doen toen hij een week lang onverklaarbare buikpijnen had. Je zou hem een soort health - of medicaltourist kunnen noemen. Hij woont in het buitenland maar laat, net als veel andere Grieken in den vreemde, zijn medische onderzoeken en ingrepen het liefst in ‘eigen’ land doen. Niet alleen vanwege de taal en de vertrouwdheid met het systeem, maar ook omdat er kwalitatief goede zorg wordt geleverd, die bovendien toegankelijker en goedkoper is dan in het buitenland, legt hij uit. ‘In Nederland heb je een verwijsbrief nodig voor een doorverwijzing naar een specialist en mag je – als de huisarts het goed vindt – bij de gratie Gods misschien een extra onderzoek doen. Dat darmonderzoek mocht ik dus niet doen in Nederland. Even aankijken, vond de dokter. ‘Belachelijk!’, roept hij verontwaardigd uit.

Aan banden gelegd

Hij deed de health checks altijd als hij bij zijn moeder op bezoek was, in het dorp, maar merkt – nu hij ouder wordt – dat hij steeds vaker naar zijn vaderland gaat voor de behandeling van specifieke gezondheidsproblemen. Voor de Griekse particuliere gezondheidszorg zijn mensen zoals Sakis een geschenk uit de hemel. Sinds de crisis en het ingrijpen van de trojka hebben de Grieken minder geld te besteden en wordt er minder zorg vergoed. In 2008 besteedde het land bijna tien procent van het bruto binnenlands product aan allerlei medische voorzieningen. Dat was een aanmerkelijk hoger percentage dan in de rest van Europa. Bovendien stegen die kosten ook nog eens bovengemiddeld hard.

Lees verder in Lychnari 15/4 pagina 26 e.v.